رگ های واریس و نارسایی مزمن وریدی

به ورید های متورم شده و پیچ خورده که اغلب در نواحی تحتانی و پا ها شکل می گیرند، رگ های واریس می گویند؛ حال به چگونگی شکل گرفتن واریس می پردازیم.

گردش خون خارج شونده از قلب، یک سیستم فشار قوی است که در آن جریان خون با فشاری حدود ۱۲۰ میلیمتر جیوه به درون سرخ رگ ها رانده می شود. در سوی دیگر، جریان خون سیاه رگ که به قلب باز می گردد سیستمی با فشار پایین است که فشار در آن حدود ۵۰ میلیمتر جیوه است. این نشان دهنده آنست که سیستم گردش خون، به فشار توسط عضله های اسکلتی نیاز دارند. بطوریکه عضلات اسکلتی اطراف ورید، انقباض یافته و با فشردن ورید ها، خون را از طریق رگ ها به جلو حرکت دهد. حال به بررسی رگ ها در حالت ایستاده می پردازیم. خون باید به سمت بالا حرکت کند تا بتواند به قلب برسد که در خلاف جهت جاذبه است. حال با منقبض شدن عضلات ساق پا و فشرده شدن رگ ها به داخل، مقداری از خون به پایین حرکت می کند در حالیکه مقداری از خون نیز بالا حرکت می کند اما جاذبه، خونی را که به سمت بالا در حرکت است را نیز پایین می کشد و انگار که هیچ کاری انجام نشده است. در حالیکه این تمام قضیه نیست.

علت به وجود آمدن رگ های واریس پا

اکثر ورید ها دارای دریچه های یکطرفه هستند که فقط این اجازه را به خون می دهند تا در یک سمت به سوی قلب حرکت کند. پس با انقباض عضلات اسکلتی، ورید ها فشرده می شوند و با بسته شدن دریچه های قبلی، خون دیگر نمی تواند به عقب باز گردد در حالیکه دریچه های بعدی به خون اجازه عبور می دهند. حال هرچند جاذبه در بازگشت خون تاثیر بگذارد، با بسته شدن دریچه، خون نمی تواند به عقب جریان پیدا کند. در برخی از افراد، کشش خون توسط جاذبه باعث می شود تا دیواره ورید ها در پاها به مرور زمان دچار سستی شده و همچنین باعث می شود تا دریچه ها نیز از هم جدا شوند. در صورتیکه این دریچه به درستی بسته نشوند، خون به عقب باز می گردد و در ورید ها جمع می شود که در نهایت منجر به گشاد شدن سایر دریچه ها و تخریب آنها می شود. حال این ورید ها به واریس  و رگ های واریس تبدیل شده و خون تجمع یافته در این ورید ها باعث خمیدگی و پیچ خوردن ورید ها می شود و معمولا تاثیر زیادی روی ورید های سطحی در پا می گذارد. چون در حالت ایستاده، ورید های سطحی در معرض فشار بیشتری نسبت به ورید های عمقی بین ماهیچه ها هستند. در بیشتر اوقات، ورید های جانبی که در همان ناحیه قرار دارند، به عنوان یک مسیر جایگزین مورد استفاده قرار می گیرند تا خون راکد را از ورید های سطحی به ورید های عمقی منتقل کنند.

حتما بخوانید : راه های درمان واریس

واریس بیضه یا واریکوسل 

البته برای مردان بجز پا ها، در بیضه نیز این اتفاق می افتد (معمولا بیضه سمت چپ) که به آن واریکوسل می گویند. واریکوسل در حال رشد است زیرا ورید های اطراف بیضه چپ، خون را با زاویه ۹۰ درجه به ورید های کلیوی باز می گردانند. در حالیکه ورید های اطراف بیضه راست، خون را از طریق ورید های اجوف تحتانی مستقیما به قلب می فرستند. باز گرداندن خون از راهی با چرخشی تند با زاویه ۹۰ درجه، امری ساده نیست. جریان خون در این ورید ها باعث می شود تا ورید های اطراف بیضه در جریان بازگشتی گشاد شده و دچار پیچ خوردگی شوند و همچنین باعث می شود تا بیضه مانند کیسه ای پر از کرم بنظر برسد که در حالت ایستاده بزرگتر و در حالت خوابیده، کوچکتر به نظر می رسند.

واریس بیضه و ناباروری

خون های راکد درون ورید ها و رگ های واریس ، دمای بیضه ها را بالا می برد و باعث تضعیف و از بین رفتن اسپرم ها و در نهایت ناباروری می شود. بطور کلی، آمبولیزاسیون و یا جراحی برای درمان اینگونه ورید های بیمار استفاده می شوند که ورید های اطراف بیضه ها را از طریق ورید های جانبی تخلیه می کنند.

بیماری نارسایی مزمن وریدی

خیلی خوب، در پا ها ورید های عمقی نقش ورید های جانبی را بازی می کنند و خون را باز می گردانند؛ در نتیجه با جمع شدن بیشتر خون به کمک نیروی گرانش، ورید های عمقی نیز می توانند بیمار شوند. اگر این تجمع خون به مدت طولانی ادامه یابد، این بیماری پیشرفت می کند که به آن نارسایی مزمن وریدی گفته می شود. در این بیماری، خون راکد در اندام تحتانی یا رگ های واریس باعث ایجاد التهاب و ورم در رگ ها و بافت های اطراف می شود که منجر به فیبروز و در نهایت زخم هایی که به آنها زخم های استاز وریدی گفته می شود می گردد.

علایم بیماری مزمن وریدی

عوامل زیادی در پیشرفت ورید های واریسی در اندام تحتانی و نارسایی مزمن وریدی موثر هستند.

راه های درمان واریس

راه های درمان رگ های واریس و نارسایی های مزمن وریدی شامل:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *